வேற்றுக்கிரகவாசி உண்மைகள்...

சென்ற பதிவில் பார்த்த பலூசிஸ்தான் ஸ்பின்ஸ் கட்டமைப்புக்கு அருகில் சற்று தொலைவில் மற்றொரு முக்கிய அமைப்பு உள்ளது.

தூரத்தில் இருந்து இதை பார்க்கும் போது, இது ஒரு இந்து கோயில் (தென்இந்தியா போன்று), ஒரு மண்டபம் (நுழைவு மண்டபம்) மற்றும் ஒரு விமானம் (கோவில் கோபுரம்) ஆகியவற்றைக் கொண்டிருக்கிறது. விமானத்தின் மேல் பகுதி சிதைந்து உள்ளது. மேலும் கோவிலின் முன்பகுதியில் இந்த ஸ்பின்ஸ் சிலை , புனிதமான தளத்தின் பாதுகாவலராக #யாளி சிலை போல செயல்படுகிறது.

புராதனமான, புனிதமான கட்டிடத்தில், இந்த சிம்ம சிலைகள் பாதுகாப்புக்கான செயல்பாட்டையே குறிக்கும், பொதுவாக கோவில்கள், கல்லறைகள் மற்றும் புனித நினைவுச்சின்னங்களுக்கு நுழைவாயிலின் இரு பக்கங்களிலும் ஒரு ஜோடி வைக்கப்பட்டு இருப்பதை பார்த்திருப்போம். பண்டைய நாகரிகம் அனைத்திலும் இந்த பாதுகாவலர்களை பார்க்க முடியும்.

எகிப்தில், சிம்ம உடலில் மனித தலையுடன். கிரேக்கத்தில், சிம்ம உடலில் ஒரு பெண்ணின் தலையையும், கழுகின் இறக்கை, மற்றும் பாம்பின் வாலுடனும்.
இந்திய கலை மற்றும் சிற்பத்தில் பல வகை யாளிகளாகவும்,
தென்கிழக்கு ஆசியாவின் குறிப்பாக சீனா, ஜப்பானிய புத்த கட்டிடக்கலையில் இவைகள் மானுஷியா என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

எனவே, பண்டைய உலகெங்கிலும், சிங்கங்கள் புனிதமான இடங்களின் பாதுகாப்பாளராக செயல்பட்டன. ஒருவேளை தற்செயலாக, பலூசிஸ்தானின் ஸ்பின்சும் அதற்கு அருகிலுள்ள கோவில்-போன்ற அமைப்புக்கு காவலாக இருப்பதாக தோன்றுகிறது. இந்த தளம் புனித கட்டிடக்கலை கொள்கைகளுக்கு ஏற்ப அமைக்கப்பட்டதாக தெரிவிக்கிறது.

பலூசிஸ்தான் உள்ள மர்மமான பாறைகளில் மீது  செதுக்கப்பட்டிருக்கும் தூண்களின் தெளிவான ஆதாரங்களை படத்தில் பார்க்கலாம்.. ஆலய நுழைவு வாயில் போன்ற அமைப்பை, அந்த பாறைகளின் மய்யத்தின் கீழ் காணப்படுகிறது. நுழைவாயிலின் இடதுபுறத்தில் உயரத்தில், செதுக்கப்பட்டுள்ள கட்டமைப்பு, சன்னதிகள் போன்று காட்சியளிக்கிறது.

கோவிலின் நுழைவுக் கோபுரங்கள் மேல் அலங்கார கலசங்கள் வரிசையாக உள்ளது போன்று அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன.
உண்மையிலேயே இந்த சிதைந்த அல்லது தொடக்கத்திலேயே கைவிட்ட கோவில் எந்த நாகரீகம் கட்டியெழுப்ப முயன்றது!?.

இந்த பள்ளத்தாக்கு நாகரிகம் மாகான் கடற்கரையுடன் நீட்டிக்கப்பட்டது, அதன் மேற்குப்பகுதி தொல்பொருள் தளம் ஈரானிய எல்லைக்கு அருகே சட்சேன் டோர் என்று அறியப்படுகிறது. ஸ்பின்ஸ் கோவில் வளாகம் உள்ளிட்ட சில கோவில்களும், கல்வெட்டு சிற்பங்களும் சிந்து சமவெளி காலத்தில் (கி.மு. 3000 ) அல்லது அதற்கு முன்னர் ஆயிரமாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கட்டப்பட்டதாக தோன்றுகிறது.
இந்திய நாகரிகத்தின் தொடர்ச்சியான மர்மங்களில் ஒன்று சிந்துவெளி நாகரீகம்.

கி.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டின் மிகச்சிறந்த இந்த புனிதமான வழிபாட்டுத் தலங்களைக் கட்டுவதற்கு, திறமைகள் மற்றும் நுட்பங்கள் பரிணாம வளர்ச்சியுடன் தொடர்புடையவை அல்லவா? அது சிந்து சமவெளி நாகரீகத்திற்கே பொறுந்தும்.  மக்ரான் கரையோரத்தின் மீது சிந்து கைவினைஞர்கள் தங்கள் திறமைகளை மென்மையாக்கிக் கொண்டது, அவை பின்னர் இந்திய நாகரிகத்திற்குக் கொண்டு செல்லப்பட்டதை நாம் அறிவோம். சிந்து காலத்தில் கட்டடக்கலை வடிவங்கள் மற்றும் நுட்பங்கள் மற்றும் பிற இந்திய நாகரிகம் ஆகியவற்றிற்கு இடையே உள்ள கட்டிடகலைகளுக்கு தொடர்புடையதே. குறிப்பாக தென்னிந்திய கலைபடைப்புகளுக்கு.

'மக்ரான்' என்ற வார்த்தை பாரசீக மாக்கி-கோரான் 'ஊழியர்' என்று பொருள்படும் சில சமயங்களில் ஊழல் ஆகும். ஆனால், இந்த பெயர் திராவிட மொழி 'மாகாரா'வில் இருந்து பெறப்பட்டதாகக் கருதப்படுகிறது. சீன யாத்ரீகர் ஹூயன் சாங் 7 ஆம் நூற்றாண்டில் மக்ரனைப் பார்வையிட்டபோது இது நூற்றுக்கணக்கான பௌத்த மடாலயங்கள் மற்றும் குகைகள் மற்றும் பல நூறு இந்து கோவில்கள், சிவனின் சிற்பமான செதுக்கப்பட்ட கோவில் உள்ளிட்ட நூற்றுக்கணக்கான இந்து ஆலயங்கள் ஆகியவற்றைக் கொண்டதாக கூறுகிறார்.

இந்த குகைகள், கோயில்கள் மற்றும் மக்ரன் கடற்கரையின் மடாலயங்கள் என்ன நடந்தது? ஏன் அவர்கள் இதை மறுபடியும் புதுபிக்கவில்லை? ஒருவேளை இயற்கையின் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு, உஷ்ணத்தினால் மூடப்பட்டிருக்கும் இந்த பண்டைய நினைவுச்சின்னங்கள் முற்றிலும் இயற்கை அமைப்புகளாகவே கடந்து வந்தனரா?

இந்த சிதலங்களுக்கு பெரும்பாலும் சுனாமியே காரணம். 1945, நவம்பர் 28 ல் ஒரு பயங்கர நிலநடுக்கம் மக்ரான் கரையோரத்தின் மையப்பகுதியில் ஒரு சுனாமியுடன் ஏற்பட்டது, அலைகள் சில இடங்களில் 13 மீட்டர் உயரமாக இருந்தனவாம். இது அன்றைய இயற்கை பேரழிவுக்கு ஒரு சான்று. கூடுதலாக, மக்ரான் கடற்கரையோரத்தில் ஏராளமான மண் எரிமலைகள் உள்ளன, அவற்றில் சில ஹிங்கோல் நதி டெல்டா அருகே அமைந்துள்ளது.

பல பூகம்பம் நிகழ்ந்ததால் எரிமலைகள் வெடிப்புகளை தூண்டிவிட்டு, கொந்தளிப்பான அளவு மண் அனைத்தையும் கவந்து, சுற்றியுள்ள அனைத்தும் அவற்றில் அழிக்கப்பட்டது. சில நேரங்களில், மக்ரான் கரையோரப் பகுதிகள் அரபி கடலில் எரிமலை தோன்றும். அவை ஆண்டு ஒன்றிற்குள் அலைகளைத் தூண்டிவிடும். சுனாமிகள், மண் எரிமலைகள்  ஆகியவற்றின் ஒருங்கிணைந்த நடவடிக்கையால் தளம் சிதலமானது.நாம் காண்பதும் அழிந்த எஞ்சியவற்றை தான்.

சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, பலூசிஸ்தானின் மக்ரான் கரையோரத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட தொல்பொருள் அதிசயங்கள் ஒரு மெய்நிகர் புதையல். துரதிருஷ்டவசமாக, இந்த அற்புதமான நினைவுச்சின்னங்கள், அதன் தோற்றங்கள் அறியப்படாத பழங்காலத்திற்கு செல்கின்றன, தனிமைப்படுத்துவதில் தொடர்கின்றன. அவற்றை அங்கீகரிக்க அல்லது மீட்டெடுக்க சிறிய முயற்சிகள் செய்யப்பட்டுள்ளன.

மேலும் பத்திரிகையாளர்கள் வழக்கமாக 'இயற்கையான அமைப்புகளாக' ஆகிவிடுகிறார்கள். இந்த அமைப்புகளுக்கு சர்வதேச கவனத்தை ஈர்த்துக் கொண்டால் நிலைமை மீட்கப்படலாம், மேலும் உலகம் முழுவதும் இருந்து தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் (மற்றும் சுயாதீன ஆர்வலர்கள்) குழுக்கள் ஆராய்ச்சி, மீட்பு மற்றும் ஊக்குவிக்க இந்த புதிரான நினைவுச்சின்னங்களைப் பார்க்கின்றன.

மக்ரான் கடற்கரையின் இந்த பண்டைய நினைவுச்சின்னங்களின் முக்கியத்துவம் மிகைப்படுத்தப்பட்டவை கிடையாது. காரணம் அவர்கள் பழங்காலத்தில் இருந்தவர்கள், பாறைகளில் காணப்படும் வடிவங்கள் கொண்டே இந்த ஆய்வுகள். இதை தவிர மனிதகுலத்தின் மர்மமான கடந்த காலத்தை கால இயந்திரத்தில் பயணிப்பதன் மூலமே கண்டுபிடிக்க முடியும் போல...